Blue Mountains

Hier eindelijk weer een berichtje van onze zijde! Het internet (Wi-Fi) is hier echt verschrikkelijk! Je krijgt 50MB of 2uur. Hier redden we het helaas elke keer niet mee en als je überhaupt verbinding hebt dan is hij ontzettend traag. Daarnaast zijn we ook regelmatig op “bushcampings” geweest waar dus ook verder niets is als alleen een gat in de grond voor je behoeftes en verder alleen heel veel diertjes, zee en bomen en planten. Ik heb dus net nog alle foto’s bij het vorige verhaal geplaatst want dit lukte me ook niet bij eerdere Wi-Fi punten.
Ik moet wel even goed nadenken waar we waren gebleven… Ik zal er twee verhalen van maken want anders wordt het wel erg langdradig.

Op 18 december zijn we dus weer verder gereisd van ons paradijsje naar het volgende plaatsje. We hebben toch wel het gevoel dat we erg moeten haasten om alles te zien en te doen. Het liefst zouden we overal wel een dag of drie willen blijven, lekker rustig aan, maar er is zoveel te zien dat we ons die tijd niet gunnen. Ook gaat het met kinderen al een stuk langzamer als je zelf zou willen, dat maakt het af en toe wel wat lastig. Deze dag zijn we onderweg naar Narooma. Onderweg zijn we in het plaatsje Cobargo gestopt omdat je hier een leuk restaurantje zou hebben in een oud treinstel. Ook deze tip hebben we doorgekregen en Teun wilde dit natuurlijk reuze graag. Voor het Eten hoef je niet te gaan, maar de gastvrouw is wel super aardig en het was een leuke beleving. Ook de Kerstman hebben we hier nog gezien, dus de pret kon niet meer op ;-). Toch wel vreemd de kerstman in de zon en op de achtergrond liedjes met teksten als “White Christmas”.
Eenmaal aangekomen in Narooma hebben we nu maar weer voor een gewone camping gekozen met zwembad voor de kids. Alle wasjes gedraaid, want ja dat gaat ook hier gewoon door.
Volgende dag hebben we hier de boardwalk gelopen. Als je geluk hebt kun je de roggen langs dit pad zien zwemmen, maar helaas wij hadden dat geluk niet. Narooma is een leuke stad maar niet voor ons. Dus zijn we die dag weer doorgereden naar Batemans Bay, een gewone camping hadden we niet zo’n zin in dus weer naar een informatiepunt voor een “bushcamping” en die waren er weer. Ditmaal in Murramuarang National Park. Ze hadden een paar plaatsen aangegeven, omdat wij eigenlijk niet op zogenaamde “dirt roads” mogen rijden (onverharde wegen) wilde we de camping die het dichtstbij lag, maar helaas doordat we een paar verkeerde keuzes hadden gemaakt bij splitsingen kwamen we na een hobbelige weg van 9km aan bij North Head. En wauw net als je denkt dat het vorige paradijsje het niet kan overtreffen, kom je toch weer bij iets aan wat toch ook wel heel geweldig is. En heel gelukkig was er nog 1 plaatsje vrij. De vorige nacht was deze campground helemaal vol en nadat wij hem geparkeerd hadden zijn er nog heel veel mensen teleurgesteld terug gereden. We hadden dus echt geluk deze keer. De camping stond met name vol met locals dus na een praatje gemaakt te hebben, blijkt dat de meeste hier twee/drie weken te staan in verband met de schoolvakanties. Ze zeiden dat deze camping echt de mooiste was van alles wat het informatiepunt ons had aangegeven dus een geluk bij een ongeluk. Hier zijn we twee nachten gebleven. Dat het een populaire plaats is blijkt wel als er wel 50 wagens op deze afgelegen plaats langs komen om nog een plaatsje te bemachtigen en ons zelfs vragen wanneer we weg gaan en of ze deze plaats dan kunnen reserveren…
21 december zijn we dan toch maar weer doorgereden. Het was wel even spannend hoe het zou gaan over dit weggetje met die camper vooral omdat we eigenlijk dit soort wegen niet veel mogen nemen met deze camper. Maar allemaal goed gegaan. Op naar Jervis Bay en Huskisson. Beide paradijsjes met strakblauwe zee en spierwitte stranden. Op Jervis Bay waren helaas geen campgrounds meer vrij i.v.m. de kerst. In Huskisson wel maar niet te betalen, althans wij wilde dat geld er niet voor betalen ;-). Dus na even een duik te hebben genomen (Gerard met name) zijn we doorgereden naar Kangaroo Valley. Een leuk klein plaatsje tussen de bergen. Hier hebben we de camper weer even opgeladen, wasjes gedaan, alle telefoons, tablet en computer weer opgeladen zodat we er weer een paar dagen tegen konden. Hier zijn we twee nachten geweest en op de laatste dag kwamen we erachter dat er een mooie rivier lag in dit plaatsje waar je lekker kon zwemmen (het was er erg heet dus geen overbodige luxe). Dus ’s ochtends voor vertrek nog maar even gebruik van gemaakt.
De 23ste zijn we door gereden naar de Blue Mountains. Deze bergen zijn zo genoemd omdat er een blauwe waas overheen hangt van de lavendel gumtrees.
Wij kwamen die dag zo laat aan dat er geen camping meer open was. Lees: 18:30 uur. Dat is iets wat ons wel heel erg opvalt dat het toch allemaal wel vroeg gesloten is. Alle winkels zijn om 17:00 uur dicht op wat bottle shops na (slijterij). En op campings moet je eigenlijk niet na 18:00 uur aankomen want dan heb je een grote kans dat ze dicht zijn. Dit is ons dus al twee keer gebeurd. Maar het fijne van zo’n camper is dat je hem overal kan parkeren en alles bij de hand hebt. Dus daar stonden we dan langs de weg in Blackheath, Blue mountains.
De volgende dag na de eerste watervallen bezocht te hebben zijn we maar vast naar een campground op zoek gegaan via een informatiepunt. Die was er gelukkig eentje vlakbij hier hebben we kerstavond gevierd met wat Duitsers. Was gezellig maar absoluut geen kerstgevoel, doordat het regende en sterk afkoelde had je nog een beetje het winters gevoel, maar verder niets.
Eerste kerstdag zijn we ’s ochtends nog naar Pulpit Rock geweest, erg mooi maar heel veel vervelende beestjes die daar rond zwermde. Daarna door naar Jenolan Caves. Gerard en Teun zijn in de grotten geweest, Keet en ik zijn bij de camper gebleven. Daarna door naar Sydney. Eerst een kerstmaal bij de McDonalds genuttigd en daarna op een parkeerplaats geslapen in de haven van Sydney in de stromende regen. Weinig kerstgevoel voor ons dus ;-). Hopelijk hebben jullie wel fijne dagen gehad!

De laatste dagen hier zal ik in een volgende verslagje schrijven.. Ik verwacht dat de foto’s er ook pas later op komen want het kost heel wat tijd om ze erop te zetten.

Groetjes en tot snel!

P.s. Ingrid en Maikel uit Den Bosch wat leuk dat jullie een zelfde reis gaan maken!! Stuur me maar een email dat praat iets makkelijker wanneer je nog tips nodig hebt: angelalavrijsen@hotmail.com.